Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου, ώρα: 21.00 

Άκρη Λιμανιού

Εναρκτήρια Συναυλία

Τα πολλά πρόσωπα του κυρίου Κώστα Γιαννίδη

Κ. Γιαννίδη – Α. Σακελλάριου: Σαν κι απόψε 

Γ. Κωνσταντινίδη: Απόψε τα μεσάνυχτα 

Κ. Γιαννίδη – Α. Σακελλάριου: Λες και δεν είν’ αλήθεια 

K. Weill - B. Brecht: Und was bekam des Soldaten Weib

Κ. Γιαννίδη – Κ. Μάνεση: Πέρσι τέτοιο καιρό

Γ. Κωνσταντινίδη: Τα ματάκια σου τα μαύρα 

Γ. Κωνσταντινίδη: Το Ερηνάκι

Κ. Weill – R. Fernay: Youkali

Κ. Γιαννίδη – Α. Σακελλάριου: Συγγνώμην σου ζητώ

G. & I. Gershwin: The man I love 

Κ. Γιαννίδη: Τα γκρίζα ματάκια 

H. Arlen – E. Y. Harburg: Over the rainbow 

Γ. Κωνσταντινίδη:

• Μωρή κοντούλα λεϊμονιά 

• Δεν είν’ αυγή να σηκωθώ 

• Είχα μιαν αγάπη 

K. Weill - B. Brecht: Nanna’s Lied

K. Weill – M. Magre: Je ne t’aime pas 

Κ. Γιαννίδη – Α. Σακελλάριου: Θα ξανάρθεις

Κ. Γιαννίδη – Δ. Γιαννουκάκη: Ονειρεύτηκα

G. & I. Gershwin: Let’s call the whole thing off

Κ. Γιαννίδη – Γ. Σπυρόπουλου: Πόσο λυπάμαι 

Κ. Γιαννίδη – Μ. Τραϊφόρου: Μια φορά μονάχα ζούμε

Θεοδώρα Μπάκα, μεσόφωνος

Άρτεμις Μπόγρη, μεσόφωνος

Θανάσης Αποστολόπουλος, πιάνο

Στην Ελλάδα, όλη η δεκαετία του ’30 είναι η χρυσή εποχή των ξέφρενων χορών και αυτού που εκ των υστέρων ονομάστηκε, ίσως λίγο συγκαταβατικά, «ελαφρό τραγούδι». Δε λείπει καθόλου βέβαια το ταλέντο στους Έλληνες συνθέτες: Αττίκ, Χαιρόπουλος, Σουγιούλ, Γιάκοβλεφ, Μωράκης, Ριτσιάρδης, Κυπαρίσσης, Ραπίτης, Μουζάκης και πάρα πολλοί άλλοι «μυρίζονται» σαν τα λαγωνικά το νέο στυλ που έρχεται από τη δύση και το αναπαράγουν με δεξιοτεχνία. Αν όμως ανάμεσά τους ξεχωρίζει ένας με τη μουσική του ιδιοφυία, τη φινέτσα, τη γνώση και τη συνθετική του μαεστρία, αυτός είναι σίγουρα ο Γιάννης Κωνσταντινίδης (1903-1984). Γεννημένος στη Σμύρνη, όπου και πήρε τα πρώτα του μουσικά μαθήματα, αφήνει πίσω του τη Μικρασία λίγες μόλις μέρες πριν την καταστροφή του ’22 για να σπουδάσει μουσική στη Γερμανία. Φίλος και συνοδοιπόρος του Σκαλκώτα και του Μητρόπουλου στο Βερολίνο στα χρόνια του ’20, μαθητής μεταξύ άλλων του Κουρτ Βάιλ, επιστρέφει στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του ’30, φέρνοντας στις αποσκευές του τα ακούσματα από το βερολινέζικο καμπαρέ, τη τζαζ και τη χορευτική φρενίτιδα του μεσοπολέμου. 

Αντιστρέφει το όνομά του και – ως Κώστας Γιαννίδης – υπογράφει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού ελαφρού τραγουδιού. Σχετικά λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν το πραγματικό του όνομα, καθώς ο ίδιος το προορίζει αποκλειστικά για μια δεύτερη, "κρυφή" καριέρα, μακριά από τα λαμπερά φώτα της διασημότητας: αυτή του λόγιου συνθέτη «κλασικής» μουσικής. 

Στο πρόγραμμα της συναυλίας αυτής τα τραγούδια του Κωνσταντινίδη και του Γιαννίδη πάνε χέρι-χέρι σκιαγραφώντας έτσι την πολυσύνθετη μουσική φυσιογνωμία ενός ιδιοφυούς δημιουργού. Ανάμεσα σε αυτά, μερικές πινελιές του Κουρτ Βάιλ και κάποιες ακόμα μουσικές αναφορές στο ίδιο κλίμα από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, ακούσματα που ο Γιαννίδης αφομοίωσε με τη λεπταίσθητη ιδιοφυία του διαμορφώνοντας τη δική του προσωπική μουσική σφραγίδα.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου, ώρα: 21.00 

Χωριό

Συναυλία του Quintarco – Κουιντέτο Εγχόρδων της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών

Η μουσική Σμύρνη: ένα μουσικό ταξίδι στο χρόνο

Γιάννης Κωνσταντινίδης: Δωδεκανησιακή Σουίτα (1948) 

Edward Elgar: In Smyrna (1905) - Ενορχήστρωση για κουιντέτο εγχόρδων Αλέκος Βρέτος, 2022

Αλέκος Βρέτος: Smyrna Icons για κουιντέτο εγχόρδων και ούτι (2020) 

Δημήτρης Γούζιος: Λίκνισμα Σμύρνης (2022) 

Cinuçen Tanrıkorur: Nihavend Saz Semaisi (Mehtapta Yakamozlar) (1986)

Resat Aysu: Nihavend Saz Semasi (1953) - Ενορχήστρωση για κουιντέτο εγχόρδων Αλέκος Βρέτος (2022) 

Simon Shaheen: Φαντασία για ούτι και κουιντέτο (1990)

Κουιντέτο Εγχόρδων Quintarco

Δημήτρης Σέμσης, βιολί

Μαρίνα Χαραλαμπίδου, βιολί

Ενκέλα Κοκολάνη, βιόλα

Βάνια Παπαδημητρίου, βιολοντσέλο

Τάκης Καπογιάννης, κοντραμπάσο

Αλέκος Βρέτος, ενορχηστρώσεις/ούτι

Το 1922 η Σμύρνη, όπως την ήξεραν οι Ιωνίτες, σταμάτησε να υπάρχει. Από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, η ζωή που ήξεραν άλλαξε βίαια και ριζικά. Η επέτειος των 100 χρόνων από την Καταστροφή της Σμύρνης μας δίνει τη δυνατότητα να ανακαλέσουμε αυτά τα τραγικά γεγονότα, αλλά συνάμα μας προτρέπει να εξερευνήσουμε και τον τρόπο ζωής αυτής της πολυπολιτισμικής πόλης και συγκεκριμένα της μουσικής ζωής της.

Η Σμύρνη πάντα είχε ευρεία και μακρά μουσική παράδοση, η οποία αντλούσε στοιχεία από πάρα πολλές πηγές, όσες ήταν και οι μειονότητες της πόλης. Τούρκοι, Έλληνες, Αρμένιοι, Άραβες, Εβραίοι, αλλά και Ευρωπαίοι, αντάλλασσαν πολιτιστικά και μουσικά «μέσα» από την καθημερινή τριβή μεταξύ τους. Γι’ αυτό και η μουσική στη Σμύρνη αποτελούσε ένα κράμα πολλών διαφορετικών ειδών. Εξερευνώντας όλο αυτόν το μουσικό πλούτο, γεννήθηκε η επιθυμία να σχεδιαστεί ένα μουσικό ταξίδι, που να περιλαμβάνει όσα περισσότερα από τα είδη που υπήρχαν στη Σμύρνη. Μία διαδρομή ιστορική, αλλά με την ματιά στο μέλλον. Μια σκέψη που γέννησε το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Πως θα ήταν η μουσική στη Σμύρνη σήμερα;» 

Οι μουσικοί που επισκέφθηκαν τη Σμύρνη, αυτοί που έζησαν εκεί, αυτοί που γεννήθηκαν και μεγαλούργησαν με τη θύμησή της στην Ελλάδα θα είναι οι φανοί που θα μας δείξουν το δρόμο γι’ αυτό το μουσικό ταξίδι. Έργα των Edward Elgar, Γιάννη Κωνσταντινίδη (Κώστα Γιαννίδη) και Μανώλη Καλομοίρη, από τη λόγια μουσική της Σμύρνης, θα συμπλεύσουν με παραδοσιακά και λαϊκά κομμάτια της Σμύρνης, γνωστά και άγνωστα στο κοινό. Και για μια ματιά στο μέλλον, όπως προαναφέραμε, μια καινούργια σύνθεση για το κουιντέτο με τη συμβολή ενός παραδοσιακού οργάνου της Σμυρναίικης μουσικής, του ουτιού. 

Η μουσική διαδρομή στη Σμύρνη θα είναι μία ευκαιρία για όλους να γνωρίσουν την πολυπολιτισμική ταυτότητα της πόλης, η οποία ήταν φάρος πολιτισμού και παράδειγμα συμβίωσης ανθρώπων από πολλές μεριές του κόσμου με διαφορετικές θρησκείες, έθιμα, παραδόσεις και συνήθειες. Ένα παράδειγμα που θα πρέπει να ακολουθήσουμε όλοι μας, στα χνάρια αυτών που αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους και να μας δώσουν τον πολιτισμό τους απλόχερα. 

Οι συνθέσεις και οι ενορχηστρώσεις έγιναν κατόπιν παραγγελίας του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς για τη συναυλία στο Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού της 31/8/2022